Acts 19

CHAPTER 19

Paul in Ephesus

1εγένετο δε εν τω τον Απολλώ είναι εν Κορίνθω Παύλον διελθόντα τα ανωτερικά μέρη ελθείν εις Έφεσον και ευρών τινας μαθητάς 2είπε προς αυτούς ει πνεύμα άγιον ελάβετε πιστεύσαντες οι δε είπον προς αυτόν αλλ΄ ουδέ ει πνεύμα άγιόν εστιν ηκούσαμεν 3είπέ τε προς αυτούς εις τι ούν εβαπτίσθητε οι δε είπον εις το Ιωάννου βάπτισμα 4είπε δε Παύλος Ιωάννης μεν εβάπτισε βάπτισμα μετανοίας τω λαώ λέγων εις τον ερχόμενον μετ΄ αυτόν ίνα πιστεύσωσι τουτ΄ έστιν εις τον Ιησούν χριστόν 5ακούσαντες δε εβαπτίσθησαν εις το όνομα του κυρίου Ιησού 6και επιθέντος αυτοίς του Παύλου τας χείρας ήλθε το πνεύμα το άγιον επ΄ αυτούς ελάλουν τε γλώσσαις και προεφήτευον 7ήσαν δε οι πάντες άνδρες ωσεί δεκαδύο 8εισελθών δε εις την συναγωγήν επαρρησιάζετο επί μήνας τρεις διαλεγόμενος και πείθων τα περί της βασιλείας του θεού 9ως δε τινες εσκληρύνοντο και ηπείθουν κακολογούντες την οδόν ενώπιον του πλήθους αποστάς απ΄ αυτών αφώρισε τους μαθητάς καθ΄ ημέραν διαλεγόμενος εν τη σχολή Τυράννου τινός 10τούτο δε εγένετο επί έτη δύο ώστε πάντας τους κατοικούντας την Ασίαν ακούσαι τον λόγον του κυρίου Ιησού Ιουδαίους τε και Έλληνας

The Sons of Sceva

11δυνάμεις τε ου τας τυχούσας εποίει ο θεός διά των χειρών Παύλου 12ώστε και επί τους ασθενούντας επιφέρεσθαι από του χρωτός αυτού σουδάρια η σιμικίνθια και απαλλάσσεσθαι απ΄ αυτών τας νόσους τα τε πνεύματα τα πονηρά εξέρχεσθαι απ΄ αυτών 13επεχείρησαν δε τινες από των περιερχομένων Ιουδαίων εξορκιστών ονομάζειν επί τους έχοντας τα πνεύματα τα πονηρά το όνομα του κυρίου Ιησού λέγοντες ορκίζομεν υμάς τον Ιησούν ον ο Παύλος κηρύσσει 14ήσαν δε τινες υιοί Σκευά Ιουδαίου αρχιερέως επτά οι τούτο ποιούντες 15αποκριθέν δε το πνεύμα το πονηρόν είπε τον Ιησούν γινώσκω και τον Παύλον επίσταμαι υμείς δε τίνες εστέ 16και εφαλλόμενος επ΄ αυτούς ο άνθρωπος εν ω ην το πνεύμα το πονηρόν και κατακυριεύσας αυτών ίσχυσε κατ΄ αυτών ώστε γυμνούς και τετραυματισμένους εκφυγείν εκ του οίκου εκείνου 17τούτο δε εγένετο γνωστόν πάσιν Ιουδαίοις τε και Έλλησι τοις κατοικούσι την Έφεσον και επέπεσε φόβος επί παντός αυτούς και εμεγαλύνετο το όνομα του κυρίου Ιησού 18πολλοί τε των πεπιστευκότων ήρχοντο εξομολογούμενοι και αναγγέλλοντες τας πράξεις αυτών 19ικανοί δε των τα περίεργα πραξάντων συνενέγκαντες τας βίβλους κατέκαιον ενώπιον πάντων και συνεψήφισαν τας τιμάς αυτών και εύρον αργυρίου μυριάδας πέντε 20ούτω κατά κράτος ο λόγος του κυρίου ηύξανε και ίσχυεν 21ως δε επληρώθη ταύτα έθετο ο Παύλος εν τω πνεύματι διελθών την Μακεδονίαν και Αχαϊαν πορεύεσθαι εις Ιερουσαλήμ ειπών ότι μετά το γενέσθαι με εκεί δει με και Ρώμην ιδείν 22αποστείλας δε εις την Μακεδονίαν δύο των διακονούντων αυτώ Τιμόθεον και Έραστον αυτός επέσχε χρόνον εις την Ασίαν

An Outcry in Ephesus

23εγένετο δε κατά τον καιρόν εκείνον τάραχος ουκ ολίγος περί της οδού 24Δημήτριος γαρ τις ονόματι αργυροκόπος ποιών ναούς αργυρούς Αρτέμιδος παρείχετο τοις τεχνίταις εργασίαν ουκ ολίγην 25ους συναθροίσας και τους περί τα τοιαύτα εργάτας είπεν άνδρες επίστασθε ότι εκ ταύτης της εργασίας η ευπορία ημών εστι 26και θεωρείτε και ακούετε ότι ου μόνον Εφέσου αλλά σχεδόν πάσης της Ασίας ο Παύλος ούτος πείσας μετέστησεν ικανόν όχλον λέγων ότι ουκ εισί θεοί οι διά χειρών γινόμενοι 27ου μόνον δε τούτο κινδυνεύει ημίν το μέρος εις απελεγμόν ελθείν αλλά και το της μεγάλης θεάς Αρτέμιδος ιερόν εις ουδέν λογισθήναι μέλλειν δε και καθαιρείσθαι την μεγαλειότητα αυτής ην όλη η Ασία και η οικουμένη σέβεται 28ακούσαντες δε και γενόμενοι πλήρεις θυμού έκραζον λέγοντες μεγάλη η Άρτεμις Εφεσίων 29και επλήσθη η πόλις όλη συγχύσεως ώρμησάν τε ομοθυμαδόν εις το θέατρον συναρπάσαντες Γαϊον και Αρίσταρχον Μακεδόνας συνεκδήμους του Παύλου 30του δε Παύλου βουλομένου εισελθείν εις τον δήμον ουκ είων αυτόν οι μαθηταί 31τινές δε και των Ασιαρχών όντες αυτώ φίλοι πέμψαντες προς αυτόν παρεκάλουν μη δούναι εαυτόν εις το θέατρον 32άλλοι μεν ουν άλλο τι έκραζον ην γαρ η εκκλησία συγκεχυμένη και οι πλείους ουκ ήδεισαν τίνος ένεκεν συνεληλύθεισαν 33εκ δε του όχλου προεβίβασαν Αλέξανδρον προβαλλόντων αυτόν των Ιουδαίων ο δε Αλέξανδρος κατασείσας την χείρα ήθελεν απολογείσθαι τω δήμω 34επιγνόντες δε ότι Ιουδαίός εστι φωνή εγένετο μία εκ πάντων ως επί ώρας δύο κραζόντων μεγάλη η Άρτεμις Εφεσίων 35καταστείλας δε ο γραμματεύς τον όχλον φησίν άνδρες Εφέσιοι τις γαρ εστιν άνθρωπος ος ου γινώσκει την Εφεσίων πόλιν νεωκόρον ούσαν της μεγάλης θεάς Αρτέμιδος και του Διοπετούς 36αναντιρρήτων ούν όντων τούτων δέον εστίν υμάς κατεσταλμένους υπάρχειν και μηδέν προπετές πράσσειν 37ηγάγετε γαρ τους άνδρας τούτους ούτε ιεροσύλους ούτε βλασφημούντας την θεόν υμών 38ει μεν ούν Δημήτριος και οι συν αυτώ τεχνίται προς τινα λόγον έχουσι αγοραίοι άγονται και ανθύπατοί εισιν εγκαλείτωσαν αλλήλοις 39ει δε τι περί ετέρων επιζητείτε εν τη εννόμω εκκλησία επιλυθήσεται 40και γαρ κινδυνεύομεν εγκαλείσθαι στάσεως περί της σήμερον μηδενός αιτίου υπάρχοντας περί ου δυνησόμεθα δούναι λόγον της συστροφής ταύτης 41και ταύτα ειπών απέλυσε την εκκλησίαν